Zondag 15 februari
Vandaag was het tijd om de pups voor de eerste keer te ontwormen. Hiervoor gebruiken wij het merk milbemax in pilvorm. Het staat allemaal zo makkelijk beschreven op de verpakking. Je pakt een pup, doet zijn of haar bekje open en gooi het kleine pilletje achter in de keel en wrijf over het kinnetje zodat ze wel moeten slikken. Nou, gemakkelijk gaat het soms niet. Uiteindelijk is het gelukt maar onderstaande foto's spreken voor zich!
 
Het rode reutje Lagsi wil duidelijk niet en werkt het pilletje naar buiten 

 Ja hoor het lukt hem nog ook, hij spuugt het gewoon uit 

 Nieuwe poging en ook die mislukt, je ziet het pilletje op zijn tongetje liggen

 Ook teefje Lóa staat op het punt het pilletje uit te spugen

 
     

Vrijdag 13 februari

De oogjes zijn nog niet open maar het is duidelijk dat het één dezer dagen zal gebeuren. De pups zitten nu in de fase van half kruipen en wankel op hun pootjes staan. Lopen kunnen ze nog niet maar het kruipen gaat ze goed af. Lukka heb ik vanmiddag alleen mee naar het bos genomen. Ze is er echt aan toe en we hebben samen genoten van het mooie weer en de wandeling! Toen ik thuis kwam was alles stil dus dit is voor herhaling vatbaar. Vanaf maandag gaat ze gewoon weer mee met de andere honden. Nu vinden we dat nog te vroeg voor haar maar ze zou wel willen!
 
 
Het past nog maar net aan de "melkbar"!  
 

 
Lukka heeft het maar druk met het poetsen van haar puppen  
 

 
Het bruine teefje Lóa  
 

 

 
        

Maandag 9 februari

Het wordt steeds leuker! Als Lukka de werpkist instapt weet je niet wat je ziet. Alle pups kruipen zo snel mogelijk naar haar toe om te drinken. Grappig om te zien hoe snel ze eigenlijk al zijn. De gezichtjes krijgen steeds meer vorm en over 4 of 5 dagen zullen de oogjes al open gaan. Vandaag merkte ik dat sommige pups zich al via hun voorpootjes proberen op te drukken. Nog even en ze waggelen door de werpkist. Lukka gaat heel ontspannen met haar pups om. Ze is al wat vaker bij haar pups vandaan en loopt ook al in de woonkamer tussen de andere honden maar houdt de boel nog wel goed in de gaten. Als er één hond dichtbij de kennel komt gaat ze demonstratief tussen onze andere honden en haar pups liggen. Zolang alles rustig blijft gaat het goed maar we moeten het nog wel in de gaten houden. Vanmorgen wilde Lukka echt mee met de andere honden naar het bos en dat liet ze merken ook, maar dat vinden wij nog veel te vroeg. Fysiek zou ze het makkelijk aankunnen maar de pups kunnen echt niet langer dan een uur zonder haar omdat ze zichzelf nog niet goed kunnen warmhouden. Pas als ze bijna 14 dagen oud zijn kunnen ze rillen en zijn ze in staat om zich zelf warm te houden. Ze moet nog even een weekje geduld hebben en dan mag ze wat ons betreft gewoon weer mee.
  

 

 

 Helemaal achter ligt Brenna, in het midden voor de kamerkennel ligt mama Lukka
en voor ligt oma Gríma  

 

 Ons nieuwsgierig aagje tante Brenna. Ze kan niet wachten totdat
ze met de pups kan spelen! 

  
 
 Terug naar Puppyblog Lukka en Rúnar